Terwijl veel clubgenoten zaten te wroeten in het zand van de Mechelse Heide , deden Elke en ik mee met een loopwedstrijd van 10km , onder een stralende zon bij 23 graden in Valencia!

Elke had in augustus het grandioze idee om een vakantie in november te boeken, gecombineerd met een loopwedstrijd ter plekke.  In september dan samen geboekt voor een trip naar de zon.  Onze keuze viel op  Spanje, Calpe en we hebben ons dan ook onmiddellijk ingeschreven voor de loopwedstrijd in Valencia.  We hadden keuze uit de marathon of 10km.  Ons keuze was snel gemaakt…10km.

Vrijdag de 13^e november  vertrokken… én vlot aangekomen in Calpe.   Zaterdag in Valencia onze bib nummers gaan ophalen: eventsite wat verkend , prachtige gebouwen bewonderd en shoppen zoals dames dat kunnen…

Zondag de 15^e raceday: veel te vroeg moeten opstaan.  Elke is dat gewoon, ik niet.  Meer dan een uur rijden naar Valencia.   File voor de parkings!  Maar goed dat Elke eventmanager is…   Bij alles is ze de kalmheid in eigen persoon…  Wij geen file én parking op 5’ stappen van het event!  Voor mij is dit een eerste deelname aan een massa-event: 16000 marathonlopers en 8500 deelnemers voor de 10k.  Dan nog supporters erbij: een drukte van jewelste.   We hadden ruim een uur de tijd om de sfeer op te snuiven.  Opvallend: indringende geur van zalf en deo!  Zenuwachtig gedoe.  Luide stemmen, snel  gebabbel in verschillende talen.  Stretching.  Inlopen.  Er waren er , die al hun blaren aan het verzorgen waren (nu al!!??) .  Helikopters boven het event.  Cameraploegen opgesteld op verschillende plaatsen: het werd uitgezonden op drie zenders.  Het was even zoeken voor onze kleur startbox , aanschuiven en drummen om erbij te kunnen.  Strenge controle of je wel juiste kleur van bibnr had!  Gebiep van gps-horloges.   Wel vreemd : géén luide muziek.   Plots werd er langs alle kanten “ssst” geroepen.  Krijg dat maar eens klaar… en werkelijk kippenvel moment.  1’ stilte voor de slachtoffers van Parijs.  Muisstil was het… werkelijk muisstil in zo een massa .  Een vioolsolo speelde door de luidsprekers.

Geen knal maar een stille start om 9u stipt.  Marathonlopers en 10k-lopers starten tegelijk, ieder op een eigen weg, parallel met elkaar over een brug.  Elke en ik zijn traag in de massa gestart.  Naast elkaar lopen was niet zo evident in die massa maar we zijn toch 1km bij elkaar gebleven.  Mijn kinesist had gezegd: “ge houdt wat in de gaten hoe ge loopt op uw horloge en pas aan’  Wat is dat dan hé!?? Dit was me toch te rustig.  Dan maar een race begonnen tegen mijn horloge die een raceprognose had gegeven.  Haasjes “Sylvio en Tono” uitgezocht om mee te zigzaggen tss de massa maar die kozen het hazenpad na 4km.   Toch niet mijn ding in de massa mijn eigen tempo lopen en vooral véél lopers voorbijsteken.   Er was veel animatie langs de zijlijn.   Ik op zoek naar mooie afgetrainde herenbenen als afleiding maar f***k  die compressiekousen: weinig soeps te zien.   Leuk om soms op een parallelweg de marathonlopers naast je te zien lopen: héél ander tempo.  Zij veel sneller L.   Veel enthousiast volk dat aanmoedigde.  Vraag me niet hoe stad eruit zag.  Geen oog voor, daar kan Elke beter op antwoorden.   Gehijg en gepuf naast en achter mij op km 7: niet om aan te horen dus wegwezen.    In de laatste km een klein stukje bergaf: voor velen geweldig, voor mij hel.   Een zeer mooie finish op een lange blauwe loper over het water.  Het leek alsof je op water liep: speciaal.    Mijn horloge zijn raceprognose was juist als ik vanaf de start dit tempo had gelopen.  Natuurlijk spijt dat ik dat niet gedaan heb.  Elke ongeveer 8’ na mij gefinisht.   Leuke sfeer, geweldig zonnig weertje.  Aanrader voor marathonlopers waarvan de partner minder ambitieus ook aan een 10km wil deelnemen.  Enne… een mooie stad , heb ik me laten vertellen.