BELMAN Debuut
De BELman te Robertville was een en al avontuur: zwemmen in het mooiste meer van België, een adembenemend mooi fietsparcours en lopen in het pittoreske Robertville. Vooraf had ik me ingenomen hoe zwaar de wedstrijd was, dus ideaal voor iemand die van een echte uitdaging houdt. Bovendien is het een prachtige ervaring om kilometers lang niemand tegen te komen. En tenslotte, dicht bij de deur.
1.9 km zwemmen. Het blijft voor mij nog steeds een moeilijke opgave maar ‘k heb er dit jaar iets harder aan gewerkt. Met succes. Geen paniek bij aanvang. Pas na de tweede boei een wengevoel en langzamerhand kon ik mij meer focussen op techniek. Ongeveer een 1km lang (ruwe schatting) heel vlot gezwommen en na de laatste boei tot en met de finishzone, tegen de felle zon in, zag je niet meer waar naartoe te zwemmen. Geen paniek, die zwemkilometers en ervaring in Paal hebben mij goed gedaan. Ergens in het wazig tafereel zag ik gespetter. Het hele parcours op mijn gemak uitgezwommen. Ik kwam boven water met een tijd van 00:40 (overall 96/126).
90 km fietsen. Ik doe mijn koerstrui aan, gevuld met de ganse marchandise (pechmateriaal en eten). Wissel kon beter, ik spaar jullie de details. Bij het fietsonderdeel wordt het pas genieten dacht ik op voorhand: het parcours telt 1200 hoogtemeters, loopt van het meer van Robertville op en neer naar Stavelot (met ene straffe kuitenbijter), dan 3 toeren op het circuit van Francorchamps, bergop naar Botrange om dan eindelijk bergaf te knallen naar de loopstart in Robertville. Ondanks de zware rit die ik me vooraf had ingenomen, toch nooit echt een vast ritme gevonden. De eerste 35 km gingen vlot maar de rest van het parcours tot het signaal van Bortrange was het een ware intervaltraining: 5 min rust, 10 min klimmen (zelfs op dat circuit). Signalisatie kon beter. Al bij al bleef de schade minimaal. Met een TT fiets klimmen “en danseuse” is beperkt. Foute keuze? ‘k Weet het niet; ‘k had wel meer tijd moeten investeren in het parcours en in meer training op de TT fiets. Technisch en fysisch probleemloos aangekomen. Ik wisselde als 62ste na 3u21m fietsen en nog voldoende fit om te beginnen aan het lopen.
21km lopen. Aan dit onderdeel heb ik de laatste jaren flink gewerkt, hier heb ik ook de grootste vooruitgang gemaakt. Ik drop de fiets bij een onbekende dame en begeef me naar de “salle polyvalente”. In de transitie van praktisch 5 minuten is er veel gebeurd (behalve dan gedoucht). Dit was een wijselijke tip van dr. Guy. Bon, de gele zak wordt me aangeleverd. In weinig tijd begeef ik me tussen de massa en na een omwegje eindelijk op het parcours. De benen voelde fris aan maar dit optimisme werd meteen ingetoomd. Hier heb ik mij serieus misrekend: het loopparcours was zwaar omwille van de heuvels. Nooit echt een ritme gevonden. Ik luister stiekem naar al hetgeen Mario me met techniek heeft aangeleerd: ritme, ritme, niet te kleine pasjes, bovenlijf gestrekt, schouders omhoog, armen niet teveel naar achter. Wel ‘t is hier niet het park van Bilzen hey! Bon, een sympathieke boer (cfr. lees landbouwer) had een waterslang opgesteld. Ik ga gretig in op zijn voorstel en nam ruim mijn tijd om mijn volledig eens te douchen met koud water. Halfweg de toer al een tweede bevoorrading. De moed kwam terug. Met dit repetitief gegeven zag ik het helemaal zitten om dit volledig uit te lopen. Na de tweede ronde zag ik Guy breed glimlachen aan de kant: “Mark, ik ben gewonnen, ik ben gewonnen, ik ben eerste…” Opgeven was dus helemaal geen optie meer. Uiteindelijk heb ik de halve marathon gelopen in 2u16min, op een 55ste plaats in de ranking.
Met een nog betere en meer gerichte voorbereiding kom ik zeker nog eens terug! Ik heb niet gewonnen – de hoogste podiumplaats laat ik mijne gezellige compagnon-de-la-route van dit prachtig avontuur – maar enkel heel veel geleerd. Uiteindelijk ben ik geëindigd in een tijd van 6u20m (rank 41/92 en overall rank 62/128). Tegen mijn verwachting in was mijn doelstelling om in de mediaan te eindigen behaald! Superblij!
Volgende uitdaging: marathon de la Rochelle (29/11/2015)