Kwart triathlon Mol/Balen:

Onder een stralend najaarszonnetje stonden we afgelopen weekend met een 4-tal ETL’ers aan de start van de BB kwart triathlon in Mol/Balen

Zowel Birthe, Wendy, Patrick als ikzelf (onder de 2u25’) hadden toch persoonlijke doelen vooropgesteld . We moesten ons daarom wel volledig geven maar gingen niet vergeten ons te amuseren.’Smiling people reach more than mad people’

Na het opwarmingsritje begaven we ons nice and smooth naar de zwemstart. Na wat pep-talk en een welgemeende high-five gingen we het water in. O.K. Kurt dacht ik nog snel: ‘1500m is niet niks maar ook niks meer om schrik van te hebben’. Denk aan Mario:’relax en krachtig zwemmen, van de ene hand naar de andere, goed uitduwen en constant meetrappelen (tenen naar achter). De start verliep redelijk goed: niets moeten incasseren en zag de bodem vlot onder mij doorgaan: HOUDEN ZO! Goed tot aan het keerpunt geraakt en toen had ik het even moeilijk, effe mijne (beperkte) techniek terug zoeken… en waarom niet in de voeten gaan hangen van die iets snellere zwemmer rechts van mij? Op die manier heb ik behoorlijk het einde van het zwemmen gehaald. Dank u Joris Sels om ongevraagd mee te draften en sorry dat ik wat onder uw voeten gekieteld heb.

In de wisselzone kreeg ik nog wat aanmoedigingen van Wendy die als snellere zwemster flink gedoseerd had om de rest van haar wedstrijd beter af te werken. Birthe was al even op weg, zo bleek later (goed B). Patrick had ik geen idee van en hoopte het allerbeste voor hem. Na +/-10km passeerde ik wendy, gaven elkaar nog wat (goede) raad en aanmoedigingen (zo hoort dat) en reden stevig verder. Zelf worstelde ik ondertussen met 2 gedachten:’harder rijden (wat wel ging) of iets gereserveerder rijden om nog goed te kunnen lopen? Ik ben nl. in het begin van het seizoen lelijk tegen de lamp gelopen in Retie en komend weekend staat mijn topwedstrijd van het seizoen op het programma ‘KRAFTMAN ROTEM’.

Kilometer 25 en daar was Birthe en in ene weg tijd om iets vast te eten … zij stak me terug voorbij, ‘smakelijk’ zegt ze, ‘dank u en tot seffens’ ik terug. Sterk aan het rijden Birthe, goed bezig dacht ik nog snel. Ondertussen zaten we in ronde twee op het lange rechte stuk langs het kanaal en werd ik gepasseerd door een vijftal atleten, als laatste hing ik mijn wagen aan op de reglementaire 10m. Even verderop keek ik achter mij en zag ik de jury naderen. Toch maar beter de kop pakken Kurt en waarschuwde Birthe nog voor het aankomende gevaar. Gevolg: iedereen geel achter mij, ook voor Birthe spijtig genoeg.

Tot nu toe een ideaal verloop dus en het geval ‘RETIE’ is volledig verdwenen: Het zit goed! Lopen nu, eigen tempo zoeken en zo lang mogelijk vasthouden, want 10K is natuurlijk niet niks voor ons. De eerste 6km waren behoorlijk met onderweg nog fijne aanmoedigingen van Liesbet de Schrijver (ook op de hoogte van Retie) maar aan km 7 moest ik toch wat beginnen te spelen met de gas. Sterk finishen nu met een voor mij nog sterke laatste 1000. We tikken af op 2u23’08”, het zijn maar 2min. maar YES WE DID IT! Kapot maar voldaan en dat kennen we toch allemaal, niet?

Verder finishen Wendy in 2u28’52” als 4de vrouw v24, Birthe in 2u26’25” (remember 2min straftijd) en 3de vrouw v24. Patrick verteld dat hij een beetje gestorven was tijdens het lopen maar mag toch terugblikken op een knappe prestatie vind ik. Doe het maar met geringe zwemtraining in het lijf een kwart aanpakken.

PROFICIAT allemaal en THANKS voor de fijne middag

Kurt