Bilzen 111 was mijn eerste wedstrijd van 2016. De weergoden bleken ons veel slechter gezind dan in de editie van 2015.

Koud, regen en een stevige wind. Niet ideaal dus om mijn fietstijd te verbeteren…

Ik had mezelf een toptien plaats bij de 50plus vooropgesteld maar met dit weer… Enfin, weersomstandigheden zijn voor iedereen hetzelfde.

 Voor een keer was ik op tijd vertrokken (heb ooit de zwemstart van Geel al eens gemist en mocht toen na het pak vertrekken, wel rustig maar toch:-) en kon ik de praktische voorbereiding rustig afwerken. De clubmaatjes Kurt en Mark stonden vlak voor me in de wisselzone. Kurt had niet aan de verleiding kunnen weerstaan om zich nog een nieuw petje en compressiekousen aan te schaffen. Dimitri passeerde ook op zoek naar zijn wisselplaats die niet bleek te bestaan:-). “zet je maar op een lege plaats. Dus voorlopig even tegen het nadarhekken…

 Nog even naar de start van de dames kijken en dan spurtje naar de auto om te schuilen voor een fikse en koude regenbui. Dat belooft voor straks!  Dus toch maar een bijkomend shirtje aangedaan onder mijn wedstrijdshirt aangedaan.

 Wetsuit aan die ik al snel moest voorverwarmen:-).  En hup, het kanaal in. Wat op en afgezwommen met enkele versnellingen. Dat voelde al goed aan.  De keerboei was goed zichtbaar en ik positioneerde me ergens in het midden van het pak. Startsein en we zijn vertrokken. De trainingen van Ludo renderen want ik ga goed vooruit met veel watergevoel. Na 18 min30 klauter ik op de kant. Zelfde tijd als in 2015 maar nu is de afstand 1000m en geen 920m…

In de wisselzone zie ik dat Mark en Kurt al weg zijn. Jakkes, die zijn snel. Geen nood, nu heb ik een richtpunt bij het fietsen… Sigrun en Tylwyt staan me aan te moedigen vanachter het hekken. “kan ik al iets meenemen ” vraagt Sigrun en zonder nadenken slinger ik wetsuit, duikbril en badmuts over het hek. Die natte boel komen ei zo na op een oudere dame terecht die daar blijkbaar niet zo blij me was.

En we zijn weg voor de fietsproef. In het aanloopstuk zie ik in de eerste bocht verpakkingen van gellekes en lege drinkbussen liggen. Die gasten hebben het wedstrijdreglement blijkbaar niet goed gelezen. Volgend jaar een ideale plaats om gele kaarten uit te delen…

Bij het oprijden van de kanaalweg krijgen we dadelijk een flinke wind in het aangezicht. Dag goede fietstijd. Met moeite kom ik aan 32 km/h. Eerste klimmetje en de brug over. Dat rijdt een pak beter. We cruisen vlot boven de 40 km/h, verliezen bij de eerste snelheidsdrempel al een drinkbus en halen Mark in. Ik blijf goed tempo rijden zonder me te forceren en na een uurtje zitten we aan een gemiddelde van 36,5 km/h. De tweede en derde ronde moet ik wat inbinden maar ik finish toch 3 minuten sneller dan in 2015. Eerste missie volbracht.

Snel wisselen en op naar het laatste onderdeel. Wacht, toch maar even plassen want dat lukte niet op de fiets…  Dat werd een hele lange plaspauze (45 s enfin ,het leek toch zo).

Het lopen start met een vervelend stukje vals plat waardoor je de indruk krijgt van slecht bezig te zijn.  Dat veranderde snel toen ik de eerste van 3 ronden inging. Het liep letterlijk en figuurlijk vlot… Kurt kwam ik het eerst tegen en elke ronde wat vroeger maar hij bleef me aan de finish een plaspauze voor :-). Ik stak Jolien nog voorbij die er nog heel fris uitzag. Goed gedaan! Joris ging er ook stevig tegenaan. Uiteindelijk eindigde hij juist voor Kurt.  En daar waren Mark en Johnny. Het leek wel een clubtraining.

In de bocht stond mijn schoonzusje en schoonouders me aan te moedigen. Mijn schoonmoeder heeft Alzheimer en vergat telkens weer dat ik passeerde. ” die Erwin komt niet meer. Die is gestopt en al lang naar huis. We staan hier mooi voor piet snot.” :-)

Na een goed looponderdeel, kwam ik binnen in 3u55min. 3min sneller dan vorig jaar en als resultaat een 7de plaats bij de 50 plus. Achteraf bleek dat alleen jonge gasten tussen de 50 en 53 me voor waren ik dus op het hoogste virtuele schavotje van de 55 plus mocht. Allez, in mijn dromen toch.

De winnaar in de agegroup 50+ bleek de achtste fietstijd te hebben gefietst en was in 2013 derde in Kona, geen slecht gezelschap…

Nu een weekje ontspannen op Kreta en dan gaan we er weer tegenaan. Ironman UK is nog 8 weken weg.