Vier van onze duatleten hebben zich in december eens goed laten gaan in de zwaartse duathlon van het land … Hier het verhaal van Willy :

De “ Hel van Kasterlee “  –  cross duatlon  15-105-30

En ik citeer :

is veel meer dan zo maar een duathlon, het is meer dan een heel zware lange afstandsduathlon, … . Het is zonder meer de allerzwaarste duathlon ter wereld. Atleten die de moed hebben om zich in te schrijven voor deze uitzonderlijke beproeving, zullen op 3 niveaus strijd moeten leveren:

Strijd met zichzelf  – Strijd met de natuur – Strijd met andere deelnemers

Atleten die de “hel van Kasterlee” overleven, kunnen zich met recht en rede ‘duathleet’ noemen. To be “een watje” or not to be “een watje”, that’s the question.

Met deze woorden in gedachten …….

Daar sta je dan , voor de 2^de maal aan de start van de Hel van Kasterlee  . Nu weet je wat er op je afkomt  , 2 jaar geleden net 5’ buiten tijdslimiet  , dik balen toen . Maar nu met een betere voorbereiding die eigenlijk al begon half Mei  voor men 4^de Powerman  LD Geel  . Stevige voorbereiding toen voor de wedstrijd op 3 augustus  bij 26°C en finishen  in een wolkbreuk dito onweer  , samen met Niels  ( zoon – trainer en haas  ) . Erna toch maar 14 dagen rust genomen    .

Mijn  trainingsschema  aangevangen op 1 september   met als doel  “de hel “uitdoen  en dit volgens mijn moto , op een deftige manier , wat zoveel wil zeggen als “al lopend en zonder braken “  . Toch een stevig schema , 6 dagen op 7 . Duurtrainingen oplopend tot 110km op de weg  , nadien overschakeling naar MBK op de weg tot 110 km   en tot  90 km  in’t bos  . Loopduurtrainingen  tot 30 km  , koppeltrainingen  …..  . Hobby met eerder masochistische trekjes    ?

D-day :

4hr30 uit de veren voor een licht onbijt  , auto stond gisteren al geladen , nog een laatste check  , niks vergeten  , 6hr00 ter plaatse  , alle tijd en geen stress dus  . Effe grote boodschap , t’is al druk daar. ETL’ers arriveren ook , en ieder leeft in zijn eigen stress zone .  7hr00 wisselzone gaat open  : fiets afleveren  . Vorige week nog  alles vernieuwd  , ketting –cassette –kettingbladen –remblokken  . Met  de ervaring van 2012  gekozen voor een vaste voorvork  en magura’s hydraulische remmen vooraan  . Zonder remmen vallen  is niet zo een pretje , vandaar . ( schijfremblokjes  dus enorm slijtage gevoelig bij zand en water ). Mijn plaatsje voor  kledij ed ingepalmd in de sporthal , onze Niels schuin over mij en Jochen  enkele plaatsjes verder  , Francesco ook in de buurt . Toch maar even gaan inlopen  , enkele minuten voor de start  vuurpijlen , elke minuut een . Laatste pijl , nog 30 sec  , sportiviteit alom , succes wensen door- en voor  iedereen  . Dan het magische moment  , start , nog 150 km te gaan . De stress is weg de twijfel nog niet .

De eerste loopronde  van 15 km is eerder een formaliteit , het weer is al een meevaller  droog en frisjes . We houden een  rustig tempo  aan met een gezellige babbel onderweg  , eten en drinken  .  Wil  té snel gaan en krijg dadelijk  advies van Niels om  intehouden  , t’is inderdaad nog lang en ver . Uiteindelijk eerste lopen in  1h08’17” . Supporters zijn op post en geven  vertrouwen .

Wisselzone  in  , snelle wissel  en MBK op , dadelijk  technisch stukje  berg op bergaf  , men oude kuitspieren krijgen  ferm klappen  wat  nefast is , na 3 km al in  kramp , effe rustig aan en pijn verbijten . Miljaar nog 102 km  fietsen . Gelukkig  , het  parcours  ligt er redelijk bij  , 1^ste maisveld is bereidbaar  en de volgende modderstroken  ( nog ) overzichtelijk  . Gelukkig  blijft mijne haas wachten  en kan ik op de harde stroken uit de wind zitten  . Advies  veel drinken helpt tegen de krampen  , deze komen idd regelmatig terug  maar verminderen  wel in intensiteit  , oef …  .

Na 1^ste ronde (21km)  lege drinkbus weg en door zonder stoppen , het zwarte beest van tijdslimiet spookt door mijn hoofd  . Begint lekker te lopen  ,  gas geven dus  maar  geen risicos   nemen , vallen kan finito zijn .  Volgend rondes  zelfde stramien  , nu wel stoppen aan wisselzone  voor drinkbus  en snel verder  . Timing ziet er goed uit , zit voor op  ideale planning . Maar t’is snel gebeurt  , 50 meter voor me duikt er iemand  de gracht in en kopje onder  , ik vermoed einde wedstrijd voor betrokkene  . Man man  , dit wil ik ni meemaken  .

De rondes volgen elkaar op en het blijft goed lopen  , zonder forceren  , af en toe miezerregen , de energierepen gaan goed naar  binnen. De ETL’ers rijden hun eigen wedstrijd  , onze Niels uitgezonderd , belofte maakt schuld zeker  . Wie heeft nu zo een trainer die met zijn atleet meeloopt en meefietst  ?  In de voorlaatste ronde dan toch tegen de grond op een modderstrook , zonder veel erg maar toch deels nat . Plots alle pijn weg  en een overdosis aan power , wat adrenaline niet kan doen  . Maar t’is tijdelijk en al snel  beide voetjes terug op de  grond , of pedalen zeker  .

Laatste ronde dan , tijdslimiet  met veel glans gehaald , droge handschoenen  , laatste drinkbus – eten  en  stoempen  maar , nog 21 km te gaan . De modderstroken beginnnen meer en meer kapot gereden te worden . Op de kantjes rijden is er niet meer bij  , dan maar rechtdoor water of geen water  . De zompige  stroken beginnen ook meer en meer te zuigen  , gelukkig is het de laatste ronde  begin er stilaan genoeg van te krijgen  maar zit niet kapot  , zalig gevoel . De 2d^e streep is in zicht  , eindelijk fiets weg  en op naar mijn warm plaatsje in de sporthal  .

Wisselen gaan we het rustig aan doen  om toch een beetje te recupereren   . Men begeleider op MBK staat al te wachten  , Tom met me mee voor assistentie , schoenen uitdoen ed  , wil vooral niet in kramp schieten . Droge kledij aan + inwendig mens versterken , benen +nek + rug in gesmeerd  , recht en naar buiten voorde laatste 30 km  afzien  . Voel me nog relatief fris . Maar wat is fris in deze fase van de wedstrijd .

Eerste rondje van 15 km nog met daglicht en nog veel volk rond u , loopt nog goed , mentaal nog dik OK  .Eten en drinken  niet vergeten , plaspauze  , bevoorradingen stoppen en drinken , krampen blijven gelukkig uit  . Regenjas  uit  , weer regen en regenjasje terug aan  . Lopers worden ingehaald en  voorbij gegaan , niet duidelijk of ze in hun 1^ste of 2^de ronde zitten . Is niet belangrijk maar is wel een mentale opsteker  . Iedereen is solidair met iedereen  , supporters  –  toeschouwers  – medeatleten , wat een feest  .

Aanvang  2^de ronde , nog 15 km te gaan . De supporters laten zich horen  , hels kabaal  . We gaan ervoor , het is binnen handbereik  . Na km 18 begint de veer te breken  , moet effe stoppen met lopen om het kopke opte laden  . Niels maant aan om te lopen , verzuring  komt anders snel op . Lopen dan maar ,  verder  naar de volgende plaspauze  en bevoorrading  . Zelfde scenario  , mentaal  begint het zwaar te worden  maar ben dus duidelijk niet alleen  . De km’s  vorderen langzamer  , het prinsenpark  is nu balkdonker , gelukkig heeft mijn begeleider voldoende licht bij  .  Op de onverlichte stroken zijn er ook lichtjes aangebracht bij de richtingspijlen omdat er in het verleden al atleten verloren gelopen zijn  . De regen begint er weer goed uittevallen  , het pad naast de kasseistrook ligt er gevaarlijk bij . Onze Niels heeft duidelijk een goed nachtzicht  , heb zelf last van de slechte zichtbaarheid op deze  lastige strook met regen en wind pal op kop  , kan me gelukkig een beetje uit de wind zetten  . Bocht van 90 ° naar laatste bevoorrading  , groot kampvuur  lekker warm  zalig . Maar geen tijd  , de laatste km’s lonken  . Nog 5 te gaan , krijg het weer moeilijk  en even stappen  . Zeg tegen men begeleider  “ik ga me nog één maal op gang trekken  “. Dan plaat met 12 km , nog 3 te gaan . Krijg een boost en vleugels, brugje van de Nete over  , doet even pijn en dan in een ruk naar het laatste zandbergje aan de Kasterlee molen .Geraak ik hier nog boven ? Het is tandenbijten   . Nog 300 meter en de ETL supporters laten zich reeds horen  . Zalig gevoel  , ik heb het gehaald  . In euforische sfeer  de sporthal binnen draaien  , Shit waarom loopt dat podium bergop , bijna nog mistrapt . De woorden van Hans  Cleemput zeggen genoeg : “ de De Brueckers zijn daar  , Niels en Willy , vader en zoon samen over de streep “  . Magisch moment , niet met woorden te beschrijven .

Krijg medaille om  –  felicitaties  .  4 helpende handen om van dat trapke aftegeraken  maar lukt bijzonder goed  ,  krabbel plaatsen op  bord  “ DBWilly-Tnx T-N-E-W-ETL “ met toch effe een krop in de keel als ik de T neerpen  ( = Thibaut  men kleinzoon en oogappel) .  Nog meer proficiats vliegen rond men oren  en ben effe  het noorden kwijt  van emotie  , onze Niels dacht al da ik op EHBO zat , maar niets is minder waar , voel me kiplekker maar moe en voldaan  . Effe bekomen en napraten op mijn plaatske  met Niels , vrouwke  en Steven met Tom  , allebei een Duvel in de hand . Zalig mannen  maar ik ga douchen  en daarna genieten van de podiums   .Winnaar algemeen  Seppe Odeyn in 6h32’26” en das geen tikfout . Duidelijk van een andere planeet  maar met klasse , dikke proficiat Seppe . Laatste opdracht  , alle finischers het podium op in een lange rij voor afhalen van  het T-shirt  met tekst “ De hel van Kasterlee  I DID IT “ , ben enorm trots  .

Proficiat aan  de ETL’ers  en alle deelnemers die het gewaagd hebben om aan de start te verschijnen .

Nieuwe ambitie  ?  2015 geen  lange afstand meer was al de afspraak met de vrouw  , 2016 mss de hel om als 60 jarige proberen te finishen ? Maar dat is nog ver weg , we ’ll see .

De “Hel” , een aanrader om je grenzen te verleggen en de ontlading nadien , wat een kick .

Gestarte en gefinishte ETL’ers : ( tijden niet belangrijk maar louter ter info )

• Jochen Valkeneers  :            9hr08’14” , 59^ste H24
• Mastrandrea  Francesco  : 10hr09’00”  , 81^ste H24
• De Bruecker Niels  :            10hr37’24” , 86^ste H24  ( trainer + mental coach + haas )
• De Bruecker Willy :            10hr37’25” ,  22^ste H50

Hell of a job guys

Willy