Triatlonzwemmen

Voor het gros van de nieuwe triatleten is zwemmen vaak de grootste hindernis. Schoolslag lukt wel, maar die crawlbeweging is vaak een ramp. Toch is het belangrijk om een goede crawlbeweging aan te leren. Dit is de snelste slag en kost op termijn het minste energie. Maak er gewoon werk van !

Je moet ergens ook het belang van zwemmen in triatlon in vraag durven stellen. Ik bedoel : “Hoe doorslaggevend is het zwemonderdeel voor jouw persoonlijk totaalresultaat ?” Dat is voor iedere atleet immers anders !

Voor wedstrijdresultaatsgerichte atleten is zwemmen belangrijk. Als je niet mee kunt in het startonderdeel kun je het tegenwoordig al snel vergeten. Het dichten van een opgelopen zwemachterstand kan soms nog wel eens lukken, maar dat zijn toch weer kostbare krachten die je concurrenten niet hebben moeten verspelen.

Persoonlijk vind ik het belangrijk dat nieuwe triatleten zich vooral op hun gemak voelen tijdens het zwemonderdeel. En dat klinkt veel gemakkelijker dan het is. Start maar eens met 100 andere zwemmers om je heen in (vaak koud) water waar je geen hand voor de ogen ziet. Als je dan kalm kunt blijven en je focus houden op je eigen zwembeweging ben klaar om de volgende stap in je zwemevolutie te zetten.

Die volgende stap omvat drie (evenwaardig) belangrijke items (swim smooth) : Techniek, conditie en open-water-technieken

• Techniek : Dit kun je ONMOGELIJK alleen trainen. Hiervoor heb je iemand nodig die vanaf de kant van het zwembad richtlijnen geeft. Je ziet onmogelijk wat je zelf fout doet. Veel atleten hebben hierdoor honderden zwemtrainingen voor niets gedaan. Meer uitleg over de basisbewegingen vind je overal terug. Ikzelf hou vooral van de duidelijke uitleg van Paul Newsome van Swinsmooth.
• De clou van zwemcoördinatie is lichaamsbesef, vormspanning, timing en watergevoel. Het is belangrijk te weten (voelen) wanneer je een bepaalde actie moet uitvoeren !
• Conditie : Simpel gesteld is het conditioneel gedeelte in zwemmen vaak gericht op spierwerk. Train je spieren zo dat ze de juiste bewegingen kunnen uitvoeren (zonder compensaties) en dat je vormspanning gegarandeerd blijft. Specifieke cardiovasculaire uithouding is natuurlijk ook nodig, maar wij fietsen en lopen ook, hé.
• Beginnende zwemmers zijn ondanks een goede conditie na één baan buiten adem. Dit heeft niks met conditie te maken, maar met ademtechniek en paniek ! Ben jezelf hiervan bewust en bespreek dit met je coach !
• Open-water-technieken : Triatlonzwemmen is anders dan zwembad zwemmen. In het meer ligt er geen lijn die je kunt volgen. Je gaat dus moeten checken of je wel naar de juiste richting gaat. Dat kost extra kracht. In open water weet je ook niet hoe ver je al bent gezwommen. Tempogevoel en doseren wordt dan iets moeilijker. En dan is er nog het wetsuit. Zwemmen in een wetsuit heeft ook zijn eigenheden.

Een paar interessante manieren om zwemmen samen te vatten :

• zwemsnelheid = Slaglengte x Slagfrequentie
• zwemmen = Maximaal Stuwen + Minimaal Remmen

Na het lezen van het boek van Shiela Toarmina ging ik de aanpak van minder goede zwemmers anders bekijken. Voordien werkte ik vooral op het minimaliseren van al de mogelijke remmingen en meende ik dat deze atleten wat meer ervaring nodig hadden om te beseffen hoe ze moesten stuwen. Nu werk ik veel eerder op het aanleren van correct stuwen en gaan we nadien de minder mooie kantjes afvijlen. De reden hiervoor is simpel : Hoe hoger de zwemsnelheid, des te groter de waterweerstand. Je weet dat zoals altijd de waarheid in het midden ligt en dat er in de trainingspraktijk altijd een combinatie van maximaal stuwen + minimaal remmen nodig is (omdat je soms het één of het ander niet kunt negeren om progressie te maken).

Conclusie omtrent zwemmen : Leer eerst bewust en ontspannen zwemmen en ga dan pas volume en tempo trainen !

Veel tri-plezier

Mario Appermans