Hier een verslagje van Joris zijn ultraloopje …

La Bouillonnante 2015

Waarom ik me voor deze trail heb ingeschreven, weet ik al niet meer. Wel zeker ben ik er van dat ik op zaterdag 25 april aan de jubileumeditie van La bouillonnante deelneem. Een tocht van 104 km met zowel 4000 postieve als negatieve hoogtemeters.

Vrijdag de dag voor de wedstrijd heb ik een dag verlof genomen, zodat ik mij ideaal kan voorbereiden op de wedstrijd. De wedstrijd begint om middernacht, dus zoveel mogelijk slapen is de boodschap. Helaas besluiten de buren in de appartementsblok om te verbouwen. Uiteindelijk heb ik dan veel in bed gelegen maar weinig geslapen. Om 19.00 vertrek ik naar bouillion.

Daar aangekomen vraag ik de weg naar het kasteel van Bouillon om mijn startnummer af te halen. Na 10 min wandelen en 200 trappen zijn de eerste hoogtemeters al een feit, dat beloofd. Terug aan de auto eet ik nog een kom spaghetti en probeer nog een uur te slapen. Met de wedstrijd in het vooruitzicht en het feit dat ik in het stadscentrum sta, was het eerder rusten. Ongeduldig wacht ik tot 23.15 tot mijn alarm af gaat om me naar het kasteel te begeven.

Op het binnenplein is er een lichtspektakel en de sfeer zit goed. Na de wedstrijdbriefing begin ik er om 00.00 aan, ongeveer als laatste. De eerste drie kilometer langs de Semois zijn het vlakste. Daarna de eerste heuvel met honderden lampjes die zich al kronkelend naar de top begeven. Prachtig zicht maar eerst tijd voor de een plaspauze, waarna er twee mannen van de organisatie bij me stoppen, vreemd. Vanaf nu ben ik officieel de laatste in de wedstrijd. De eerste wedstrijdhelft blijf ik steeds in groepjes. Hoewel er vanaf zeer kleine hellingsgraden al wordt gestapt, spaar ik mijn energie en begin ik ook te stappen. Nog voor de eerste bevoorrading vallen er druppels. Jammer genoeg heb ik geen regenjacket bij, maar ik stel me gerust met de gedachten dat er bij de tweede bevoorrading een droge T-shirt ligt.

Aan de eerste bevoorrading op 25 km vul ik mijn 2*750ml bidons. Verder zie ik een typische trailrun bevoorrading: gezouten borrelnootjes, ne partmix crackers, cola, water, banaan en sinaasappel. Zonder eigen energievoeding is het dus zo goed als onmogelijk om het uit te lopen. Na de bevoorrading is het nog tot kilometer 45 energie sparen. Daarna is het hoogteprofiel 20 kilometer minder grillig. Wie dan nog goei benen heeft, maakt veel tijd goed.

Eenmaal aangekomen aan de tweede bevoorrading op 52km is het zoeken naar mijn tas. Hierin zit mijn voedsel voor de tweede helft, nieuwe T-shirt, droge sokken en reserve paar loopschoenen. Omdat het al de hele nacht mistig was, afgewisseld met regen en twee stortbuien, houd ik mijn trailschoenen aan. Nieuw bij deze wedstrijd zijn de snickers in mijn tas. Omdat mijn hongergevoel steeds afneemt naar het einde van de wedstrijd, heb ik echt iets lekkers meegenomen. Zo blijven we eten. De bevoorrading van de organisatie is hetzelfde als de eerste met daarbij warme soep. De snelle wissel werd uiteindelijk een half uur.

Vanaf de bevoorrading tot kilometer 69 kan ik “tempo” maken en loop waar veel andere stappen. Het gevoel en de benen zijn goed. De derde bevoorrading op kilometer 75 wordt er enkel water en cola geserveerd. Dat nodigt niet uit om te blijven plakken en ik ben dan ook snel weg. Vanaf nu  wordt de afstand tussen de bevoorradingen verkleint. De volgende zou al op 91k liggen. 16 kilometer is snel afgelegd, maar niet in Bouillon, niet met zo’n hoogtemeters en zeker niet als er nog omgekapte bomen op de trail liggen. De bevoorradingpost blijft uit.

Gedurende de dag gebruik ik een papier met het hoogteprofiel om de kilometers in te schatten. Maar alles lijkt op een col en na de vier kleine piekjes op papier is er nog steeds geen bevoorrading. De eerste dip is een feit. Na wat een eeuwigheid lijkt, komen we het dorp in met de vierde bevoorrading. Het was er één met een primeur. Energiedrank dankzij een nieuwe sponsor. Ik zet me op een bank, doe mijn compressiesokken even naar beneden en reken. Nog 13 kilometer tot de finish, nog 6k tot de laatste bevoorrading en 6 hellingen. Hierover zal ik uiteindelijk nog 2h30 over doen.

Na 17h17 kom ik over de streep. Moe, maar zeer voldaan. Uiteindelijk wel veel moeite voor een T-shirt van La Bouillonnante, maar het is dan ook een collectors item. Ik ben er zeker van dat ik deze nog eens ga lopen. Hopelijk moeten we er niet nog eens 10 jaar op wachten.

Voor de geinteresseerde nog een link naar de uitslag (plaats 109): https://crdev.blob.core.windows.net/files/11567.pdf