Na vorig jaar deelgenomen te hebben met een team, als zwemmer, aan Ironman Maastricht moest ik dat jaar niet lang twijfelen als terug de vraag werd gesteld om deel te nemen. Met dank aan TTL voor deze starplaatsen!

Omdat ik dit jaar mij wou focussen op een nieuw doel, besloot ik als fietser mee te doen. Vermits mijn ervaring als fietser nog vrij miniem was en ik nog nooit in de buurt van 180km was geweest beloofde dit een hele uitdaging te worden. Training stelselmatig opgebouwd en na enkel trainingen boven de 180km, had ik het gevoel dat ik er klaar voor was.

Zondag 05/08/2018

’s morgen om 8u ging Henny het water in. Na een vlotte, non wetsuit swim, zag ik hem als een van de eerste relay zwemmers aan komen lopen. Fiets op en we waren vertrokken. Eerste 10km was het even moeilijk om mijn ritme te vinden, maar hier voorbij voelde alles heel goed en beloofde het een leuke dag te worden.

Echter toen ik op km 40 een reep probeerde te eten, kreeg ik deze niet binnen. Onmiddellijk misselijk gevoel. Dan maar een gelletje in mijn drinkbus gedaan en deze proberen op te drinken. Helaas is dit misselijk gevoel over gegaan in steken in mijn maag die alleen maar erger werden. Dit gevoel is niet overgegaan tijdens de wedstrijd en heb niets meer kunnen binnenhouden.

Het waren zeer zware 140km. Ben blijven doorfietsen omdat het niet eerlijk zou zijn tegenover Theo als hij niet aan zijn marathon mocht starten. Na de tweede ronde volledig te zijn stil gevallen op de fiets, heb ik het geluk gehad dat supporters mij er hebben doorgeholpen. Waarvoor dank! De laatste 50km heb ik nog alles gegeven wat er in zat, mijn doel was onder de 6 uur fietsen en wou ik deze halen moest ik een tandje bij steken. Uiteindelijk over de meet gekomen in 6u0m1s (had ik dit geweten had ik wel 2 seconden sneller gefietst).

Aangekomen in de wisselzone was het even zoeken naar Theo, uiteindelijk hem gevonden op een bankje en zijn marathon kon beginnen. Groot was onze verbazing toen hij binnen kwam rond de 4u, ondanks zijn mindere voorbereiding.

Als team mogen we blij zijn met onze prestatie, we hebben alles gegeven wat we hadden. Echter hoop ik er de volgende keer iets meer van te kunnen genieten!

Jolien Goyens