Na een hoop inschrijvingsperikelen onder een alter ego (M.A.) vrijdagavond richting Gérardmer vertrokken voor mijn eerste halve triatlon.

Opgestaan in prima weersomstandigheden, licht zonnetje en nagenoeg windstil, zeer te smaken na de apocalyptische omstandigheden een week geleden in Viersel.
9u30, de zwemstart, watertemperatuur 17°C, 1900m, 1500 atleten…

Koud zweet breekt uit, even zijn er veel redenen om toch niet te starten. De ongelooflijke sfeer, gecreëerd door speaker en toeschouwers, zorgt ervoor dat de ratio het haalt van de angst.
Voorgenomen om rustig te zwemmen en me niet te laten opjagen in het water, start ik achteraan links. Buiten het nemen van de boeien kan ik comfortabel zwemmen en ben dan ook stomverbaasd dat ik na een dikke 34min als 464e uit het meer kan klimmen, een PR.

Na een moeizame wissel, onder perfecte weersomstandigheden de fiets op voor 93km met 1900 hoogtemeters op een nagenoeg verkeersvrije omloop. Hellingen niet te steil, afdalingen niet te technisch, maar weinig vlakke meters. Planning: stevig maar gecontroleerd fietsen want die halve marathon volgt nog. Ook dit lukt aardig en na het fietsen als 40e de wissel uit en starten aan 3 heuvelachtige rondes rond het meer.

De eerste loopkilometers gaan fantastisch en ik moet me inhouden om niet onder 4 minuten per kilometer te lopen. Ik loop wat atleten voorbij. Even speelt de gedachte door mijn hoofd : er zijn van die dagen…
Tot ongeveer km 10, daar is ie dan: de man met de hamer, geen gewone hamer, eerder een sloophamer…
Nog 11km: fysiek, en misschien nog meer mentaal, afgezien; nog 2 keer ‘gechicked’ en volledig leeg aangekomen als 43e na 5u07.

Algemene conclusie: een prachtig, goed georganiseerde en aan te raden wedstrijd voor hij/zij die graag bergop fietst.

Persoonlijke conclusie: er moeten nog veel boterhammekes gegeten worden tegen 5 juli 2015…